Na een aantal tumultueuze maanden, tegenvallende resultaten en veelal matig voetbal had FC Barcelona gisteren zomaar ineens de kans op een prijs(je). De nationale Supercup is nou niet bepaald een trofee waar Barça een seizoen mee kan redden, maar in de huidige situatie voelde het wel als een uitgelezen kans om weer wat positiviteit te brengen binnen de club en om de stijgende vorm van de laatste weken te bevestigen.
Uiteindelijk was Barcelona slechts een paar minuten verwijderd om met een positieve boost het seizoen te vervolgen. Tot vlak voor tijd stond Barça met 2-1 voor, maar een late gelijkmaker en een wereldgoal van Inaki Williams in de verlenging bezorgden de Catalanen uiteindelijk de zoveelste opdoffer in de laatste 2-3 seizoenen. Het verloop van de wedstrijd leverde uiteindelijk zoveel frustratie op dat het nog maar afwachten is welk effect dit gaat hebben op de rest van het toch al moeizame seizoen.
Was Barcelona 2 weken terug nog opermachtig in San Mames (2-3 winst), Athletic's coach Marcelino had zich nu wat beter kunnen voorbereiden op de tegenstander en troefde Ronald Koeman op dat gebied nu duidelijk af. Met het nieuwe 4-3-3 systeem creëerde Barcelona destijds veel kansen door de as van het veld waar De Jong, Pedri en Messi naar hartelust konden combineren. Dat centrum zat nu potdicht. Busquets liet zich weer zakken tussen Araujo en Lenglet, maar de bal kwam maar zelden bij de middenvelders, laat staan in de aanval.
De ruimte lag op de vleugels, maar Alba en Dest deden daar weinig mee, terwijl Dembele wel minder slordig in zijn passing aan het worden is, maar in zijn acties liep hij steevast over de achterlijn of keihard tegen zijn directe tegenstander.
Toch stond Dembele aan de basis van de onverwachte openingstreffer van zijn ploeg. Een verrassend teruggetrokken bal kwam bij Messi die Alba bediende en de bal ouderwets op maat terugkreeg. Zijn schot smoorde, maar Griezmann stond paraat om alsnog binnen te schieten. Het was op dat moment amper verdiend, want Bilbao had de boel aardig onder controle.
Barcelona profiteerde niet lang van het voordeeltje. Direct na de aftrap kwam Bilbao weer op gelijke hoogte toen Alba liep te slapen als op Anfield en De Marcos van dichtbij Ter Stegen passeerde.
Na rust vrijwel hetzelfde beeld. Barcelona kreeg wat vaker de bal, maar kon weinig klaarspelen. Messi mocht dan wel weer hersteld zijn, 100% fit leek de Argentijn allerminst. Zo rees tijdens deze finale al de vraag of de stijgende vorm van de ploeg van Koeman van de laatste weken niet vooral te danken was aan de prima vorm van Messi de laatste weken...
Tegen Athletic had Messi het allerminst... en zijn ploeg dus ook niet. Opnieuw was er niemand die het stokje van hem overnam, al scoorde Griezmann een kwartier voor tijd zijn 2e goal van de avond en leek hij daarmee zijn ploeg aan de winst te helpen.
Het was echter voor Barcelona het sein om zich wat meer terug te trekken en de laatste 10 minuten het initiatief aan de tegenstander te laten. De ploeg loerde op de counter, maar leunde vooral naar achteren op een te wankele defensie.
Clement Lenglet, dit seizoen meestal dramatisch spelend, was opnieuw de man die zich schuldig maakte aan een domme overtreding. De vrije trap die volgde had door Jordi Alba ogenschijnlijk simpel weggewerkt kunnen worden, maar de wisselvallige back trok onbegrijpelijk zijn hoofd in waarna Vilalibre in de 90e minuut de 2-2 kon scoren.
In de laatste minuut, van een finale, op zo een manier een goal tegenkrijgen... Het blijft topploeg-onwaardig.
Toen Inaki Williams al vroeg in de verlenging Ter Stegen kansloos liet met een wonderkrul, was duidelijk dat Barcelona dit niet meer ging herstellen. Koeman, die opnieuw weer de vreemdste wissels uit zijn hoed toverde, bracht nog Riqui Puig maar opnieuw veel te laat. Waar een hele wedstrijd duidelijk was dat de opbouw in de as tussen verdediging en middenveld en van middenveld naar aanval stokte, leek Puig de aangewezen man om dat probleem op te lossen. Hij mocht uiteindelijk aantreden in de 97e minuut....
Daarmee had Puig nog ongeveer 10 minuten zuivere speeltijd, want de resterende tijd vertraagde Bilbao het spel door tijdrekken en vooral enorm irritant en hard spel. Continu aan lichamen gaan hangen, kleine en groffe overtredingen zonder bestraft te worden door de scheidsrechter. De frustratie groeide bij Barcelona. Niet alleen door het spel van de tegenstander, maar ook doordat er op een belangrijk moment opnieuw nieman opstond om de ploeg op sleeptouw te nemen of (zoals in de 90e minuut) koste wat kost een zege veilig te stellen.
De grootste frustratie zat bij de kapitein zelf, die -mede door een blessure?- niet beslissend kon zijn en een nieuwe prijs met zijn ploeg opnieuw door zijn vingers zag glippen. In de laatste minuut van de verlenging kwam alle frustratie eruit bij Messi. Vilalibre zette overduidelijk een ongeoorloofd blok, maar de directe rechtse van Messi was hard en hopelijk raak, maar werd terecht bestraft met rood.
Het was het slotstuk van een frustrerende avond voor Barcelona. Het oude verhaal van te weinig kwaliteit op bepaalde posities, te weinig leiderschap, en moeite om vanuit het middenveld de aanval te bedienen kwamen weer naar boven. De laatste weken leek de weg naar boven gevonden, nu is het afwachten of dat toch niet te danken was aan een geweldige Lionel Messi die voorlopig even zal moeten toekijken.
Barcelona rest niets anders dan vooruit te kijken, maar het perspectief blijft vrij donker. Bepalende spelers die nog (lang) uit de roulatie zijn en de onzekerheid over de bestuurlijke chaos van de club duurt voorlopig voort. Normaal gesproken zou er volgende week een nieuwe president gekozen worden, maar (amateurisme ten top) dit is nu uitgesteld vanwege coronabeperkingen. De club had 4 maanden om zich hierop voor te bereiden (on-line stemmen, stemmen per post), maar liet dit na! Nieuwe datum nu is waarschijnlijk 7 maart, waardoor er een opnieuw een transferperiode verloren gaat om de ploeg (waar mogelijk) nog wat te versterken.
Pappen en nathouden blijft voorlopig het nieuwe beleid, ook op technisch vlak waar Koeman zal moeten bewijzen dat hij wel degelijk op het goede spoor zit. Ook zonder zijn beste speler voorlopig...
Comentários