Voor de 3e keer dit seizoen is FC Barcelona tegen een nederlaag aangelopen in een uitwedstrijd in La Liga. Bij Levante legde de ploeg van Valverde voor de zoveelste keer een beschamende prestatie op de mat. De thuisploeg trok met 3-1 volledig verdiend aan het langste eind.
Het bewijst opnieuw dat de debacles van de laatste seizoenen in Rome en Liverpool niet op toeval berusten. Dit Barcelona leert niet van eerder gemaakte fouten en vertoont keer op keer dezelfde gebreken.
VREEMDE OPSTELLINGEN
Ernesto Valverde blinkt niet uit in het wekelijks fabriceren van de meest logische opstellingen. Toegegeven... op het middenveld krijgen Arthur Melo en Frenkie de Jong dit seizoen bijna altijd de voorkeur boven Arturo Vidal en Ivan Rakitic, het duo dat vorig seizoen vaak Sergio Busquets mocht vergezellen.
Voetballend is dat een behoorlijke vooruitgang, maar buiten de middenveldsamenstelling is het vaak gissen naar de beweegredenen van Valverde's opstellingen.
Zo gaf Valverde voor het seizoen aan dat Sergi Roberto dit seizoen alleen nog maar op het middenveld gebruikt ging worden, maar na een handvol wedstrijden kreeg Roberto al een aantal keer de voorkeur boven Nelson Semedo. De 2e rechtsback van de selectie, Moussa Wague krijgt vooralsnog geen enkele kans van 'De Mier'. Op links heeft Barcelona dit seizoen eindelijk een stand-in voor Jordi Alba gevonden in Junior Firpo, maar na een paar weinig overtuigende minuten van de nieuweling is niet Firpo, maar rechtsback Semedo tegenwoordig de vervanger van Alba!
Op het middenveld is het dan weer Carles Alena die om onduidelijke redenen geen speelminuten krijgt, na de eerste 45 minuten van het seizoen bij Athletic de Bilbao. Alena beschikt over eigenschappen die geen enkele Barça-middenvelder heeft, maar lijkt volledig uit de gratie bij Valverde. La Masia's grootste parel Rique Puig heeft dit seizoen nog helemaal niet gespeeld, zit amper bij de wedstrijdselectie en mag ook veel minder vaak met het eerste team meetrainen dan vorig seizoen!
Voorin is topaankoop Antoine Griezmann hard op weg een 2e Coutinho te worden.Bij Atletico spelend als spits of valse spits wordt de Fransman door Valverde, net als Coutinho eerder, als linkerspits gebruikt. De onwennigheid en het gebrek aan spelvreugde spatten van de optredens van Griezmann af, die duidelijk nog geen chemie heeft met Suarez en Messi. In plaats van een keuze te maken tussen Suarez en Griezmann als centrumspits blijft Valverde schipperen en ontbreekt het Barça voorin continu aan breedte, diepgang en snelheid.
GEEN CONTROLE
Bij menig wedstrijd van Barcelona vraag je je tegenwoordig af waar er door de week op getraind wordt. De basis waarop de laatste 30 jaar elke Barça-ploeg rust, balbezit, hoog baltempo, pressing en controle is bij de huidige ploeg amper terug te vinden. Je ziet het vooral wanneer de ploeg op voorsprong komt.
Waar vroeger deze duels vaak simpel werden uitgespeeld met een grote rondo, ontbreekt nu meestal de volledige controle. Het positiespel is niet goed genoeg verzorgd en de linies staan vaak ver uit elkaar, waardoor bij balverlies alle druk op de achterhoede komt. Vanouds nooit het sterkste deel van een Barça-ploeg, maar omdat vaak de rest van het spel beter in elkaar stak, kwam de achterste linie zelden in de problemen en had Barcelona vaak de minst gepasseerde verdediging. Het gebrek aan loopvermogen van spelers als Busquets of Pique komt in sommige wedstrijden pijnlijk aan het licht, maar is vaak het gevolg van matig positiespel en slechte veldbezetting. Iets waar op trainingen blijkbaar niet voldoende op getraind wordt. Het is het fundament onder het Barça-DNA, maar het ontbreken ervan zorgt ervoor dat menig duel tegenwoordig ontaardt in een schiettent voor de goal van Ter Stegen. En de voornaamste reden dat het in de CL nu al een aantal keer fallikant is misgegaan!
GEEN TEMPO
Het is een schrikbarend verschil momenteel tussen de Engelse topploegen en Barcelona, de energie die er in een wedstrijd wordt gelegd. Barcelona zal en moet nooit een veredelde vorm van kick-and-rush gaan voetballen, maar met het statische spel wat de ploeg onder Valverde vaak op de mat legt, ontbreekt elke verrassing en moet het gevaar enkel en alleen komen van individuele acties van met name Lionel Messi.
Zeker nu Barcelona niet meer de ploeg is die tegenstanders wegtikt, zullen er automatisch meer meters moeten worden afgelegd om een tegestander uit positie te brengen. Een speler als Pedro was individueel nooit de meest verfijnde speler, maar trok door zijn bereidheid tot loopacties een verdediging uit elkaar, dook op achter de laatste linie en zorgde daarmee voor ruimte voor zijn ploeggenoten. Met Messi, Suarez en Griezmann heb je voorin te veel spelers die de bal in de voeten willen. Het zorgt voor geen enkele verrassing en maakt Barça tegenwoordig een veel te voorspelbare ploeg. Zeker als Messi het niet op zijn heupen heeft, is de ploeg hierdoor steeds gemakkelijker te verdedigen.
COMPLEX IN UITWEDSTRIJDEN
FC Barcelona is in uitwedstrijden al jaren geen schim van de ploeg die het in Camp Nou kan zijn. Sinds de afgang anderhalf jaar geleden in Rome (3-0) lijkt er echter sprake van een heus 'uitwedstrijdencomplex'. Uitduels zijn het aankijken vaak nauwlijks waard en de chaos in de ploeg is vaak enorm.
Dortmund, Granada, Slavia Praag en Levante zijn alleen dit seizoen al schoolvoorbeelden van hoe angstig de ploeg in uitwedstrijden opereert en hoe dicht de ploeg dan vaak aanzit tegen complete instorting! Vooral in uitduels komt het gebrek aan controle over wedstrijden ten uiting en is het bovendien opvallend hoe Ernseto Valverde zijn ploeg daar niet tegen wapent met zijn opstelling. In Camp Nou trekken ploegen zich vaak automatisch ver terug op eigen helft, waardoor gebrek aan diepte of snelheid niet meteen funest hoeft te zijn omdat er toch weinig ruimte achter de laatste linie van de tegenstander ligt. In uitduels echter is de aanwezigheid van snelheid voorin essentieel en onmisbaar voor het huidige Barcelona. Tegenstanders zetten wat vaker druk op Barça, spelen wat verder van de eigen goal, maar Barcelona is vaak niet bij machte van deze ruimte gebruik te maken.
NIet geheel toevallig: in de 2 grootste vernederingen in de clubgeschiedenis was gebrek aan snelheid en diepte voorin een van de grootste oorzaken. Tegen AS Roma startte Valverde met de dertigers Suarez en Messi voorin en was middenvelder Sergi Roberto de speler met de meeste diepgang. Ousmane Dembele bleef 85 (!) minuten op bank. Tegen Liverpool ontbrak Dembele wegens een blessure en waren het weer Suarez en Messi die het voorin samen moesten uitzoeken. Vidal was toen de Sergi Roberto, maar ook hij moest van te ver komen om de Liverpool defensie uit elkaar te trekken.
Zowel Roma als Liverpool kregen hierdoor een vrijbrief om vol op de aanval te gaan omdat er geen enkele dreiging was op een snelle tegenstoot. De druk die er daardoor op het doel van Ter Stegen ontstond werd logischerwijs uiteindelijk te veel.
De snelle counter is nooit een typische Barcelona kenmerk geweest, maar is uiterst geschikt om tegenstanders angst in te boezemen en niet te veel mensen mee naar voren te sturen. Valverde weigert er gebruik van te maken, het Barcelona van Luis Enrique won er de treble mee....
ERNESTO VALVERDE
Komen we bij de man die verantwoordelijk is... Ernesto Valverde. Niet alles valt in zijn schoenen te schuiven, maar de vaak onbegrijpelijke opstellingen, het matige veldspel en de verkeerde tactische keuzes kunnen hem weldegelijk aangerekend worden. Valverde beschikt over de duurste en misschien wel beste selectie ter wereld, maar lijkt er niet het maximale uit te halen.
Te vaak lijkt hij niet bij machte om zijn ploeg met de juiste instelling het veld in te sturen. Te vaak zien we een Barcelona dat op 70% een wedstrijd wilt proberen te winnen. Met de huidige gebreken in de ploeg is dat onmogelijk!
De vraag is dan ook of Valverde zijn ploeg nog weet te motiveren om elke week volle bak te gaan en in sommige topduels net dat beetje extra te brengen dat soms nodig is. Zijn gelaten uitsraling langs de kant lijkt soms over te slaan naar zijn ploeg.
Bovendien roepen zijn verklaringen na sommige blamages vraagtekens op of hij zelf de problemen wel herkent. Hij was de man die na de 4-0 op Anfield doodleuk zei: 'Het is wat het is'... Daarmee lijkt hij uit te stralen dat hij vindt dat zijn ploeg op de goede weg is, terwijl iedereen kan zien dat het elk jaar slechter wordt onder Valverde. Met de bepalende spelers allemaal ruim boven de 30 lijkt het echter dat ook zij het wel best vinden met Valverde, die zijn vedetten op en buiten veld extreem veel vrijheid lijkt te geven. Onbewust verdwijnt daarmee die extra drive die nodig is voor echte topprestaties.
HOE VERDER?
De spiraal waarin Barcelona momenteel zit is overduidelijk en het risico bestaat dat dit razendsnel verder bergafwaarts gaat. Lionel Messi camoufleert namelijk al jaren heel veel...
Clubs als Manchester United, Arsenal en AC Milan bewijzen dat handhaving in de top niet vanzelf gaat en dat je razendsnel op onoverbrugbare afstand kan komen te staan. Barcelona bevindt zich in een cruciale periode om het niet zo ver te laten komen. Het pensioen van Messi komt steeds dichterbij, het voetbal wordt steeds slechter en de clubcultuur lijkt af te glijden. In 2021 zijn er nieuwe verkiezingen waarbij wellicht ook Joan Laporte zich weer beschikbaar gaat stellen. Het zou het beginsein kunnen zijn om clublegendens als Puyol, Xavi en Iniesta weer terug te halen naar de club...
Op korte termijn zal er snel iets moeten gebeuren om dit seizoen niet een rampseizoen te laten worden. De ploeg staat dan wel 1e in de Liga en 1e in zijn CL-poule, het kan en mag het ronduit slechte spel niet camoufleren! Wekelijks kan elke fan zien wat er aan scheelt, de vraag is ziet het bestuur dit ook??
Hoe lang mag Ernesto Valverde nog doorgaan om met dit spelersmateriaal zo weinig vermaak te bieden? Alternatieven mogen wellicht niet direct in overvloed voorhanden zijn, met deze coach is het wachten tot het ook in dit seizoen weer pijnlijk fout gaat!