De laatste wedstrijd van 2018 leverde Barcelona afgelopen zaterdag 3 punten op. De 2-0 zege op Celta de Vigo kwam tot stand op een voor het Barça anno 2018 typerende wijze. Degelijk, maar met vaak te statisch voetbal in een te lage intensiteit. Wachtend op die paar geniale momenten die altijd wel een keer komen.
De eerste 20 minuten waren nog prima van de kant van de thuisploeg. Met bijna 75% balbezit werd Celta op eigen helft vastgezet. Elke verloren bal werd razendsnel terug veroverd, waardoor de bezoekers geen enkele kans tot counteren kregen. Alleen op het laatste deel van het veld haperde het spel van de Catalanen te veel. Messi was de spil van elke aanval, maar vond net niet altijd zijn medespelers, terwijl Luis Suarez totaal niet in de wedstrijd zat.
Wie wel continu voor dreiging zorgde was Ousmane Dembele. De zo vaak verguisde Fransman zorgde voor diepgang en snelheid in de aanval met zijn rushes en in tegenstelling tot veel andere wedstrijden leed hij tegen Celta bijzonder weinig balverlies en was zijn voortzetting vaak prima.
Als Dembele de rust en het overzicht kan combineren met zijn actie en snelheid kan hij de komende jaren uitgroeien tot één van de grote smaakmakers in Camp Nou!
Het was ook Dembele die de score opende tegen Celta. Na een typische Alba-Messi combinatie was hij attent bij de rebound: 1-0.
Vlak voor rust was het opnieuw Alba die Messi vond. De afronding van de Argentijn was even simpel als briljant.
Het was meteen de beslissing in de wedstrijd en na rust verdween het tempo definitief uit het spel van Barcelona. Celta kreeg bijna geen kansen (Barça hield voor de 4e keer op rij de nul!), maar voetbalde opvallend makkelijk mee met de thuisploeg. In Camp Nou had de ploeg niet alleen bijna evenveel balbezit als Barcelona, maar noteerde het zelfs een gelijk aantal passes als de thuisploeg. Een redelijk unicum voor een duel in Barça’s thuisbasis.
Het zegt veel over de speelstijl van het Barcelona onder Valverde, die voornamelijk eerst voor zekerheid en power lijkt te kiezen. Anders is zijn keuze voor Vidal (kracht) in plaats van Arthur niet te verklaren. De Braziliaan is weer fit en speelde een cruciale rol in een aantal van de beste wedstrijden van Barcelona dit seizoen, maar lijkt nu weer achter Vidal te komen in Valverde's pikorde.
Ook het niet aandurven om èn Dembele èn Coutinho op te stellen, tekent de voorzichtigheid van Valverde. Philippe Coutinho lijkt dan weliswaar nog niet helemaal zijn draai te hebben gevonden in Barcelona, een opstelling met zowel Messi, Suarez, Dembele als Coutinho zou aanvallend toch om van te smullen zijn... Het is de vraag of en wanneer Valverde het aandurft.
Ondanks dit alles heb je wel continu het idee dat als wanneer de echte topwedstrijden eraan komen dat de ploeg zo één of twee tandjes bij kan schakelen. Na de winterstop zal moeten blijken of dat daadwerkelijk het geval is, waarbij de CL de enige echte graadmeter gaat worden.
Kan de ploeg eindelijk weer eens gaan meedoen om die hoofdprijs of ligt een vroege uitschakeling opnieuw op de loer?