Na de redelijk soepele seizoensouverture thuis tegen Alaves (3-0 winst) wachtte FC Barcelona afgelopen zaterdag de eerste uitwedstrijd van het seizoen bij het gepromoveerde Real Valladolid.
Het werd een uiterst moeizaam duel dat enerzijds deed denken aan het vorig seizoen en anderzijds ernstig werd beinvloed door de schandalige grasmat van de promovendus.
Al na 10 minuten waren ze overal zichtbaar op de helft van de thuisploeg waar het spel zich grotendeels afspeelde: enorme losliggende stukken van de 4 dagen oude grasmat. Bij elke afzet, landing of draai kwamen er hele plaggen gras omhoog die al snel het spelen onmogelijk maakten en bovendien voor een groot gevaar zorgde voorde gezondheid van de spelers. Een grof schandaal voor de beste competitie van de wereld!
Of het de grasmat was of niet, Barça begon allerminst sterk aan het duel. Op rechts liep elke combinatie tussen Rakitic, Messi en Sergio Roberto spaak. Ousmane Dembele was op links geposteerd en belemmerde daar, als Neymar in zijn beste dagen, de ruimte voor Jordi Alba om op te komen. Wat dat betreft is het vreemd dat Valverde Dembele op links gebruikt, waar op rechts de noodzaak aan een vleugelspeler groter is vanwege het wegtrekken van de vleugel van Messi en het ontbreken van een sterke opkomende back. Wellicht toeval, maar in de Supercup besliste Dembele het duel toen hij even uitweek naar de rechtervleugel en tegen Valladolid gebeurde hetzelfde. Een verre pass van Suarez werd nog net binnengehouden en teruggelegd door Roberto en afgemaakt door de jonge Fransman.
Het was 10 minuten na rust een welkom openingsdoelpunt voor de bezoekers, want buiten de laatste fase vlak voor rust was Barcelona amper gevaarlijk geweest en ging er veel mis. Messi was niet zijn gewone zelf, Dembele is nog steeds te slordig in balbezit, Coutinho raakte geen bal goed en Luis Suarez wordt zo langzaam maar zeker een hoofdpijndossier voor Ernesto Valverde. Zijn doelpuntenproduktie droogt steeds verder op en in de combinatie wordt de Uruguyaan steeds minder bruikbaar. Steeds meer valt hij alleen op door onnodige valpartijen en mislukte passes op medespelers. Vorig jaar liet hetzelfde beeld zien, waarna de spits uiteindelijk nog een redelijke periode in het midden van het seizoen had. Wellicht dat Valverde daarop hoopt, maar op dit moment zal de vorm van Suarez hem zorgen baren. Een goed alternatief is zo snel niet voorhanden, maar Messi als valse spits met 2 echte buitenspelers (Malcolm en Dembele) kan misschien eens een alternatief zijn voor Valverde.
Nog zorgelijker dan de vorm van Suarez lijkt echter het wisselbeleid en de daarmee getoonde intentie van Valverde zelf. Zoals hij vorig jaar tegen AS Roma verantwoordelijk was voor één van de grootste afgangen uit de clubgeschiedenis, zo toonde hij zich ook bij Valladolid geen toonbeeld van een dappere coach door 20 minuten voor tijd een aanvaller (Dembele) te wisselen voor een heuse afbreker (Vidal). Net als in Rome een teken naar de ploeg dat het verdedigen van de voorsprong belangrijker is dan de voorsprong uit te breiden. Ook tegen Valladolid wordt het de ploeg bijna fataal. Na al een aantal keer te zijn onsnapt is het vlak voor tijd Keko die kan binnenkoppen en de 1-1 lijkt aan te tekenen. De ook in Spanje geinstalleerde VAR corrigeert echter en de treffer wordt (terecht) afgekeurd, al was het kantje boord.
Barcelona overleeft een hectisch avondje Valladolid en behaalt 6 op 6. Toch is het de vraag hoe sterk het nieuwe Barça is. Een vraag die voorlopig wellicht nog niet beantwoord gaat worden. Wel is het interessant om te zien hoe Valverde met de spitspositie om zal gaan en vooral of hijzelf eindelijk eens het lef gaat tonen dat van een Barça-coach verwacht mag worden.