En zo stond het na 90 minuten gewoon 3-0. FC Barcelona had Chelsea ruim verslagen in Camp Nou en zich geplaatst voor de kwartfinales van de Champions League. Dat waren de kille cijfers, maar wie de wedstrijd had gezien, had een ander beeld gezien. Chelsea maakte het Barcelona behoorlijk lastig en toonde, noodgedwongen wellicht, veel meer initiatief dan in Londen. Waar Barça dit seizoen defensief redelijk solide oogde, was er nu vaak paniek en een aantal hachelijke momenten. Zelden was er de controle over de wedstrijd of werd Chelsea suf getikt. De bezoekers raakten tot 2 keer toe het aluminium, maar ontbeerden vooral het vernuft om een aantal kansrijke situaties goed uit te spelen.
Barcelona had dat wel en dan met name 1 man.... Lionel Messi was na 90 minuten de enige verklaring voor de eindstand!
Vooraf werd een vergelijkbaar duel verwacht als tegen Atletico Madrid anderhalve week terug. Barcelona zou de bal hebben en de tegenstander zou voornamelijk afwachten. Wellicht door de vroege openingstreffer van Messi - de Argentijn scoorde al na 2 minuten vanuit een lastige hoek door de benen van Courtois- werd het spelbeeld op zijn kop gegooid.
Was het omdat Chelsea alle schroom van zich afgooide of was het Barça dat zich bewust wat in liet zakken om gebruik te gaan maken van de counter met de gunstige tussenstand op zak? Het kan een bewuste keuze van de Catalanen zijn geweest, maar dan wel één die dit seizoen wel eens beter is uitgevoerd. Chelsea werd namelijk niet opgevangen om van daaruit een tegenstoot te plaatsen, Chelsea mocht vaak aanvallen tot aan een kans of mogelijkheid toe. Waar Atletico nog ver van Ter Stegen werd gehouden door compact te spelen en langdurig balbezit te houden, kon Chelsea telkens mensen in de buurt van de Barça-16 aanspelen en zorgde met name linksback Alonso continu voor dreiging.
Als Barcelona kon counteren was er al snel balverlies waardoor het spel op en neer bleef gaan, zonder dat de thuisploeg de controle kon pakken die het zo graag heeft.
Heb je echter Lionel Messi in de ploeg dan vervallen vaak alle tactische plannen en zegt het beeld van de wedstrijd ook niet alles.... Na zijn snelle treffer bemoeide hij zich na 20 minuten (na 18 minuten van Chelsea-dominantie) weer eens met het spel. Hij ontfutselde zijn oude kameraad Fabregas de bal in de middencircel en ontdeed zich in volle sprint van Christensen en Azpilicueta. Een kleine temporisatie, een slimme loopactie van Suarez en de ruimte kwam er op rechts door de opkomende Dembele, die de pass van Messi controleerde en hard achter Courtois knalde. Het was de eerste goal van Dembele voor Barcelona en op wat voor moment! De pure vreugde waarmee Messi de Fransman in de armen sprong verraadde dat heel Barcelona Dembele dit succes gunde.
Even was er een korte overheersing van Barcelona, maar Chelsea kon nooit helemaal beteugeld worden. Vlak voor rust raakte Alonso de paal uit een vrije trap. Het had een angstige 2e helft kunnen opleveren voor de thuisploeg die uiteindelijk halverwege de 2e helft definitief het duel in het slot gooiden. Suarez (hij scoorde nog steeds niet dit CL-seizoen!!) vond Messi die met een korte versnelling 3 verdedigers op het verkeerde been zette en opnieuw Courtois door de benen passeerde. Het was zijn 100e CL-doelpunt! Messi bereikte die mijlpaal in 123 duels, waar Cristiano er 14 meer voor nodig had.
Zo werd een duel dat Barcelona nimmer onder controle had beslist door 3 momenten van Lionel Messi, die dit seizoen op een missie lijkt en met Barcelona alle prijzen wil winnen. Het zal ook van hem moeten komen, want zelden was Barcelona zo afhankelijk van de kleine grote man. Tegen Chelsea was het genoeg voor plaatsing, al leert de eerlijkheid te zeggen dat alle 4 Barça-treffers in deze achtste finales voortkwamen uit fouten van de Engelsen.
Het is nog steeds bizjonder lastig in te schatten in hoeverre dit Barcelona een serieuze gooi kan gaan doen naar CL-winst, daarvoor is het spel vaak te doorzichtig, traag en wisselvallig. Aan de andere kant valt niet te ontkennen dat Valverde een ploeg heeft gesmeed die bijzonder lastig te verslaan is. Of het ook voldoende gaat zijn tegen de Bayerns, Reals en Citys van deze wereld zal in april blijken. Aanstaande vrijdag zit de ploeg in ieder geval weer in de koker voor de loting van de kwartfinales.